DEPREM

Deprem olmuş, insanlar acılı. Evi gitmiş, hanımı gitmiş, çoluğu çocuğu gitmiş, torunları gitmiş. İstanbul Havaalanına gelenler – uçak bedava getiriyordu- başı önde, elleri arkasında gözleri yere bakıyor. Kadınların gözleri; kederli, hüzünlü, acı girmiş içlerine. Kimi terlikle; şaşkın, şoka girmiş, bir o yana bir bu yana gidiyor.

Dünyanın toplantı salonu neresi? Ne belli! Gece yarısı; yıldızlarla birlikte, hüzünlü, kederli; karanlığın içinden gelen insanı daha da hüzünlendiren musikisi ile paylaşılıyor.

  6  Şubat'ta Güneydoğuda on ilde olan depremde ölenlere Allah'tan rahmet, hastanede olanlara şifalar, kalanlara sabır ve sağlık diliyorum 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sofya Tolstoy Anıları. ( Tam metin)

Son Durak - Tolstoy'un Son Yılı,,- tam metin, sesli okunuşunu YouTube' tan dinleyenilirsimiz-

İZMİR' Lİ BİR ŞAİR VE ROMANCI VE ÖYKÜCÜ NECATİ CUMALI...