İRŞAT BAYAR ABİ
” Bütün gece uyanık bekledim ve şimdi gözlerim uykuyla ağırlaştı Uyurken seni kaybederim diye korkuyorum” Aşkı, hanımında tanımıştı. O’na karşı ölmeyen bir tutkusu vardı . Unutamıyordu. Her cuma günü elinde çiçeklerle kabrini ziyarete gidiyordu. Yalnızlığını anlatıyordu. Kayıtsız zamana acımasızca ama O’na verdiği sözü unutmuyor, sevdiğini söylüyordu… Evine döndüğünde; deniz kıyısında bulduğu, parlak siyah taşa; Sabır taşına, anlatıyordu duygularını ve derdini! Çatlar mıydı Sabır taşı? Ey toprak olmuş sevdiğim duyabilirsen ağıtlarımı ve güzün rüzgar sesini, hayalinin dolaştığı evinden gelen sestir o!!!