L.N.Tolstoy HİDDET
Vaktiyle ahmak bir adam vardı. Bu ahmak adam hastalıktan kör olmuştu. Ve kendi körlüğünü hiçbir yönüyle anlayamıyordu. Ve her nereye giderse gitsin yolda herkes ve her şey onu rahatsız ettiğinden ve ona çarptığından dolayı hiddetlenıyordu. Ona göre kendisi eşyaya çarpmıyor, belki eşya kendisine çarpıyor ve dokunuyordu. Manevi hayatında kör olan insanlarda da aynı hal aynı sanı olur. Onlara öyle gelir ki; meydana gelen, olan ve yapılan her şey onlar indinde kötüdür ve onlar insanlara daima hiddetlenirler. Yukarıda belirtiğimiz ahmak gibi körlüğünü anlamaz ve kötülüğün kendisinde olduğunu bilmez. Bunların manevi hayatları kapalı ve kör olup, ancak vücutları için yaşarlar.
Yorumlar
Yorum Gönder