2. WİLHELM

      Lev Nikolayeviç'in, 1900 yılında, Wilhelm'in kişiliğini tarif etmesi ilginçtir: Kral Humbert'in öldürülmesi ile ilgili  yazılmış ''Öldürme''  isimli makalesinde Lev Nikolayeviç, muharebesini ihtirasla inkar ederek, hükümdarları, çocukluktan ihata eden muhitin, onlara tesir ettiğini söylüyor ve yeri gelmişken Wilhelm hakkında da yazıyordu:'' İdeali, alman yunkerinin (junger, toprak sahibi) ideali olan; sınırlı, bilgisiz, şöhretperest, ne ise, bir Alman Wilhelm'inin dediği bir sefalet ve rezil şey yoktur ki, coşkun sedalar ile karşılanmasın ve son derece önemli bir olay gibi bütün dünyanın yayın organları tarafından gündeme getirilmesin. Görün, onun beyninde neler vardır, ne düşünceler vardır. Diyor ki; onun emriyle askerleri kendi atalarını bile öldürmelidirler- ''Ura'' diye bağırırlar! Diyor ki, İncil'i demir yumrukla tatbik etmek lazımdır - ''Ura'' Diyor ki, Çin'de yakalananlar esir alınmalı, hepsini kırmalı '' Ura'' bağırırlar...
      Daha önce 2- Ocak- 1896 da Con Manson'a, mektubunda; Lev Nikolayeviç, Wilhelm hakkında şöyle yazmıştı:'' İmparator Wilhelm, zamanımızın en komik simalarından biridir: natig, şair, müzisyen, dramaturg, ressam ve başka! Vatansever olan Wilhelm, bu yakınlarda, bütün Avrupa halklarını ellerinde kılıç tutmuş halde deniz sahilinde durup, uzakta oturan Buda ve Konfüçyüs figürlerine bakan yerde, tasvir eden bir resim yapmıştı. Wilhelm'e göre bu; Avrupa halkları oradan gelecek tehlikeye karşı koymak için birleşmelidirler. Ve o, kendisine 1800 yıl geçikmiş, putperestlik, kabalık, vatanseverlik bakımından tamamıyla haklıdır.'' demekti.
      Lev Nikolayeviç özellikle 2. Wilhelm'in her tür gerçekçiliğe ve güzelliğe düşman kesilmiş, daima gözü kül üfüren efektlere ihtiras besleyen zevksiz tabiatını gösterirdi.
     Lev Nikolayeviç, Alman kayzerini garip bulurdu.''Kayzer, coşturulmuş şöhretperestliğini tatmin için, her şeyi yapacak karaktere sahiptir ve o hastalık derecesinde Napoleonçuluğun korkulu alametlerini taşıyor'' derdi.
     Lev Nikolayeviç Tolstoy'un 2. Wilhelm hakkında, I.A. Sergeyenko'nun hatırlattığı bir düşüncesi: ''Yakınlarda 2. Wilhelm, kendine özel süslü bir taht sipariş ettirmiş ve demirli ağ mundir, tarım şalvar, kuşlu kasket giyerek bunun da üstüne kırmızı gömlek giymiş, çıkıp tahta oturmuş.''
                                                             Sofya Andreyevna Tolstoy Anıları'ndan

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sofya Tolstoy Anıları. ( Tam metin)

Resim
Sofya Andreyevna Tolstoy’un 24 Şubat 1904 yazmağa başladığı ‘’Benim Hayatım’’ adlı hatıraları 1844 – 1901 yıllarını kapsar. Ömrünün son dokuz yılı kaleme alınmamıştır. Sofya Andreyevna kendi kitabını yazmağa çok iyi hazırlanmıştı. Dediğini göre Tolstoy’un Günlük’leri ‘’Kıymetli materyal idi’’ o kendi günlüklerinden ve Tolstoy ile yazışmasından ve birçok kimsenin Tolstoy’a ve ona gönderdiği mektuplardan alıntılar yapmıştı. ’’Benim Hayatım’’ın materyalleri ve karalamaları Yasnaya Polyana’da muhafaza edilmektedir.          Sofya Andreyevna Tolstoy’un hatıraları, Tolstoylar ailesinin hayat ve maişetini, aile içi ilişkilerini ve bütün zenginliğini, incelikleriyle gösteren kıymetli bir senettir. Aynı zamanda bu, Tolstoylar ailesinin geniş ve son derece tabii toplum ilişkilerinin panoramasıdır. O devir Rusya’sının sosyal, siyasi, medeni hayatı, Tolstoy ailesinin hayatında fevkalade derin ve kabarık etki yapmıştır.        Sofya Andreyevna’nın, Lev NikolayeviçTolstoy ile ömür sürdüğ
Devamı

Son Durak - Tolstoy'un Son Yılı,,- tam metin, sesli okunuşunu YouTube' tan dinleyenilirsimiz-

Resim
SON DURAK Nev Nikolayeviç, evet, edebiyat alanındaki başarılarını duy-mayan yoktu. Önemli bir yazar olacağı belliydi. Moskova ve St. Petersburg’ da herkesin dilindeydi. Annem: ‘’Gün gelecek, Kont Tolstoy için yazılanları ansiklopedilerde okuyacaksınız. ’’derdi. Biz üç kız kardeştik. Lisa, Tanya ve Ben. Üçümüz de Kont Tolstoy’u beğeniyorduk Ama annem ve babam en büyüğümüz olan Lisa’nın eş olarak uygun olduğunu düşünürlerdi. Ama Tolstoy beni seç-mişti. Beni seçmiş olması da kimseyi şaşırtmamalıydı. Benim de farklı yönlerim vardı. Kötü denmeyecek kadar piyano çalıyordum. Suluboya resimlerim iyidi. İyi dans edebiliyordum. Ve öyküler, şiirler, günlükler yazıyordum. Tolstoy, sık-sık evimize gelir, babamla günlük olaylar ve siyaset hakkında uzun sohbetler ederlerdi. Göz göze geldiğimizde bana göz kırptığı olurdu. Bir seferinde koridorda kimse görmeden elimi sıkmıştı. Annem, Tolstoy ailesinin Yasnaya Polyana’ daki arazisine yakın oturan babasını ziyaret etmek istiyordu. Sıcak bir y
Devamı

İZMİR' Lİ BİR ŞAİR VE ROMANCI VE ÖYKÜCÜ NECATİ CUMALI...

Resim
         Susuz Yaz, filmiyle tanıdım onu, siyah beyaz bir melodramdı. Etkilemişti beni. Suya sahip olma mücadelesiydi. Beyaz perdenin kötü adamı Erol Taş, iyi rol kesiyordu. Bence, Necati Cumalı, ilk dönem kırsal romancılarından bir tık  önde. Makedon göçmeni bir ailenin oğlu. Urla'ya yerleşmiş aile. Ve burda, İzmir'in güzel beldesi Urla'da; yazmış şiirlerini, romanlarını, hikayelerini, oyunlarını...          Cumalıyı okumak lazım, suyu karıştırıp, hayatı hırçınlaştıran, Susuz Yaz'ı; tütün zamanında; ıssız tarlalarda, burnu yakan, elleri sarartan tütün acısını anlatan Tütün Zamanı'nı... Okumak lazım İzmir Urla'lı Cumalıyı...        Bir zaman Urla'da, sahibi eski eski bir kitapçı vardı. Kendisi Urla'lıydı.. Sormuştum:        -Necati Cumalı'yı tanır mısın?        -Tanımam mı! Ama ben sevmem.        -Kitaplarını?        -O başka! Kitap başka!    
Devamı