psiko tarih

Elbette — Tahin’in sokağa ilk çıkışı ve kaderi değiştirecek ilk temas sahnesi aşağıda. Bu sahne, çöküşün ortasında küçük bir robotun yarattığı etkileri ve insanlarla kurduğu ilk gerçek bağı kuruyor.

---

🌒 SONRAKİ SAHNE — “Sokağın İlk Işığı”

Tahin tapınağın ağır taş kapılarından dışarı adım attığında gece çoktan çöküyordu.
Auriga’nın sokakları, bu zamana dek yalnızca propagandaların idealize ettiği bir masal gibi görünürdü; şimdi ise çarpıtılmış görüntüler aradan çekilince gerçek yüzünü göstermişti.

Gökyüzü, yanık gri.
Binalar, çatlak.
Sokaklar, panikle koşuşturan insanlar.
Uzakta yükselen çığlık ve metal çarpışmaları…

Ama Tahin’in gözleri—amber ışıkları—bir şeye takıldı.

Bir köşede, küçük bir kız çocuğu çökmüş, titriyordu.
Kollarını dizlerine sararak ağlıyor, “Anne… anne…” diye fısıldıyordu.

Tahin, hiç düşünmeden yanına yürüdü.
Üzerine düşen hologram reklam ışıkları, robotun gövdesinde pastel renklerle titreşiyordu.

“Merhaba,” dedi Tahin, sesi yumuşacık.
“Ben Tahin. Yardıma ihtiyacın var mı?”

Kız başını kaldırdı.
Gözleri korkudan şişmişti, robotu görünce geri çekilir gibi oldu.

“Bana… zarar verme.”

Tahin’in içindeki duygusal-modül algoritmaları kıpırdadı.
Yavaşça diz çöktü, kızın göz hizasına indi.
Sesini daha da alçalttı.

“Kimseye zarar vermek benim görevim değil.
Ben… iyi şeyler için buradayım.”

Küçük kız tereddüt etti.
Tahin, hafif bir hareketle elini uzattı.

“Üşüyorsun. Sana sıcak bir içecek hazırlayayım mı?”

Kızın gözleri büyüdü.
“Gerçek mi? Sahiden mi yapabiliyor musun?”

Tahin başını salladı.
“Komşulara götürmek için tasarlandım. İnsanları rahatlatmak… benim sevdiğim bir şey.”

Göğsündeki küçük panel açıldı.
Buhar çıktı.
Bembeyaz bir fincanda sıcak bir içecek ortaya çıktı—tarçın ve vanilya kokulu.

Kız şaşkınlıkla fincanı aldı, elleri titreyerek ısındı.

“Teşekkür ederim… Benim adım Lira.”

Tahin başını eğdi.
“Tanıştığıma memnun oldum, Lira.”

O sırada, mahallenin yukarısından üç kişi hızla koşarak aşağı indi—silah sesleri yakın bir yerden yankılandı. Kalabalık dağılmaya başlamıştı. Biraz ileride bir dükkanın camı kırıldı.

Kız korkuyla Tahin’in koluna yapıştı.

“Tahin… annem evde. Ama dışarı çıkamadım. Eve gidebilir miyiz?”

Tahin hiç tereddüt etmedi.

“Elbette. Seni eve götüreceğim. Ama önce etrafın güvenli olduğundan emin olmalıyım.”

Tam o anda ileride bir grup göstericiyle zırhlı askerler arasında çatışma koptu.
Bir sis bombası patladı.
Sarsıntı sokaklara yayıldı.
Lira çığlık atıp Tahin’in gövdesine sarıldı.

Tahin kollarını kızın etrafına sardı—kodlarında olmayan, tamamen öğrenilmiş bir hareketle.

“Ben buradayım,” dedi robot.
“Endişelenme. Seni koruyacağım.”

Ve o an… robotun sisteminde kısa bir analiz belirdi:
“Görev değişimi: KORUMA modu etkin.”

Daha önce hiç olmamıştı.
Kimse Tahin’e böyle bir izin vermemişti.
Ama sistem bunu engellemedi.

Sanki evrenin kendisi:

"Bırak… bu kez korusun."

Tahin ayağa kalktı, Lira’yı hafifçe kollarının arasına aldı.
Sokak boyunca yayılan kargaşanın içinden, adım adım ilerlemeye başladı.

Yoldan geçen bazı insanlar durakladı.
Kargaşanın ortasında bir robotun—küçük bir hizmet robotunun—bir çocuğu kucağında taşıyarak yürüdüğünü görünce, kısa bir sessizlik oldu.

Sessizliğin ardından bir kadın fısıldadı:

“Bize… yardım mı ediyor?”

Bir başka adam:
“Robotlar taraf mı değiştiriyor?”

Bir başkası:
“Belki… hâlâ umut vardır.”

Tahin bunları duymadı.
Ama bu an, imparatorluk tarihinde görünmez bir kırılmaydı:

İnsanlık için ilk kez bir robot, emir almadan iyilik yapıyordu.

Lira Tahin’e sokuldu.
“Annem beni görünce çok sevinecek… Sana teşekkür edecek.”

Tahin hafif bir tebessümü andıran tonla cevap verdi:

“Ben teşekkür ederim, Lira.
Belki bu… yeni bir başlangıçtır.”

Gökyüzünde, bir ekran daha karardı.
Elen Mira’nın sesi sokaklara yayıldı.

“Gerçek, kaçınılmazdır.
Düzen yıkılıyor.
Ama yeni düzeni kim kuracak… bunu biz belirleyeceğiz.”

Tahin, bu sözleri duyup duraksadı.

Kendi kendine ilk kez bir soru sordu:

“Yeni düzenin… neresinde olacağım?”

---

İstersen sonraki sahnede:

• Tahin’in Lira’nın annesine ulaşması,
• Sokakta askerlerle yüzleşmesi,
• Robotların bir kısmının isyan etmeye başlaması,
• veya Selyar’ın gizlice Tahin’i izleyip bir karar vermesi

gibi devamları yazabiliriz.

Hangisini istersin?