DENEMELER

         Susuz Yaz, filmiyle tanıdım onu, siyah beyaz bir melodramdı. Etkilemişti beni. Suya sahip olma mücadelesiydi. Beyaz perdenin kötü adamı Erol Taş, iyi rol kesiyordu. Bence, Necati Cumalı, ilk dönem kırsal romancılarından bir tık  önde. Makedon göçmeni bir ailenin oğlu. Urla'ya yerleşmiş aile. Ve burda, İzmir'in güzel beldesi Urla'da; yazmış şiirlerini, romanlarını, hikayelerini, oyunlarını...          Cumalıyı okumak lazım, suyu karıştırıp, hayatı hırçınlaştıran, Susuz Yaz'ı; tütün zamanında; ıssız tarlalarda, burnu yakan, elleri sarartan tütün acısını anlatan Tütün Zamanı'nı... Okumak lazım İzmir Urla'lı Cumalıyı...        Bir zaman Urla'da, sahibi eski eski bir kitapçı vardı. Kendisi Urla'lıydı.. Sormuştum:        -Necati Cumalı'yı tanır mısın?        -Tanımam mı! Ama ben sevmem.        -Kitaplarını?        -O başka! Kitap başka!    

   İzmir'in, Urla beldesinin, İskele mahallesinde,  şimdi butik otel ve kafe olarak hizmet veren, iki katlı taş evde doğmuş. Bu yakada 1900 da doğmuş, öbür yakada; Atina'da 1971 de  vefat etmiştir.     İskele, denizin kıyısında. İki katlı evi eski mimari dokusunu koruyor. Deniz, yangın mavisi, havası gökçe. Deniz ile yeşilin buluştuğu bu yerin Yorgo Seferis'i etkilemiş olması büyük olası. Çocuk ruhu güzelliklerle dolmuştur. Öbür kıyıya göç ettiğinde; kalbi, gece gündüz bu yerlerle buluşmayı arzulamış, uykusuna girmiş, uykusunu yağmalamıştır. Şiirlere dökmüştür bence; bu, en yalın duygularını...     Ama onun şiirleri salt duyguyla yoğrulmamıştır. Akıl vardır şiirlerinde, mısraları kıvrak ve atiktir. Şiirlerinde, güzelliğin nefes alışlarını duyarsınız...                 YADSIMA        Bir güvercin gibi ak        o gizli kıyıda        Susadık öğle üzeri:        ama tuzluydu sular        Sarı kumların üstüne        adını yazdık onun        ama bir rüzgar esti denizden