DENEMELER

      Bütün insanlar kardeştir.       Bir adam kendisini diğer insanlardan daha iyi sayarsa ahmaktır. Böylece bütün bir millet kendisini diğer milletlerden daha iyi sayarsa daha ziyade ahmaktır. İşte her millet her milletin büyük bir kısmı bu müthiş ve ahmakhane (aptalca)  ve  zararlı batıl inanç ile hayatını devam ettirir.        Lakin, milletinin özgürlüğünü kazanmak için öldürmeye - olduğu gibi bu uğurda ölüme de severek boyun eğer. Bu durum ancak bir millet, kendi milletinin gerçek, kerim, Allah'ın sevgilisi bir millet olduğuna ve bütün diğer milletlerin bedevi, vahşi olduklarına ve dalalette bulunduklarına, büyük bir kuvvetle bunların terbiye ve yenilikle düzeleceğine inandığı zaman düşünülebilir.         Orta çağ adamları, daha uzak değil geçen asrın sonunda insanlar buna inana bilirlerdi. Fakat biz artık bu bozuk yolu engelleyerek buna asla inanmak istemeyiz. Yani adam öldürmek konusundaki kararlara bir şekilde inanamıyoruz.

         Bundan yarım asır öncesinden, eski karşı komşumuz; Mevlüt, çocukluğunun geçtiği evimizin bahçesinden; bir çiçek, bir tek altın çizgi getirdi.          Annemi görmüş rüyasında:          ''Ay gibi parlak yüzü vardı. Tebessüm ederek indi yokuştan, benim hatırımı sordu, senin, Ferit Abine dua edişine sevindi.  Çok iyi gördüm, Hayriye Teyzeyi.''       Beraber mezarlığa gittik-gitmek istemişti-. Kalbinin hüznü içinde  dua attı anneme...Ben de.... Mahalle kahvesine kahve içmeye geldik. Eski mahallenin; o, unutulan komşuluklarından bahsettik...Muhabbetin üzerine Urim Baba geldi. Urim Baba, Mevlüt'le çocukluk arkadaşıdır, mahalle arkadaşıdır, hatta beraber Tabelacı Erdinç Abinin, dükkanında çalışmışlardır.         Geçmişte kalan güzel günleri yad ettik. Hayat dolu bir neşe hissettim, geçmişte kalan güzel günler adına.İyi günlerdi.Orta kahvemizi yudumladık.Tebessümle andık.        Mevlüt Gürbüz'e teşekkür ediyorum. Sağ olsun...